MatematikciFM'den alıntı:
Ben kısa yolların abartılmasına karşıyım. (Çocuklar duymasın daki Mustafa Ali gibi oldum.)
Her şey tadında bırakılmalı.
Muhakeme ile bulunan kısa yollarla, ezber ve formüle dayalı kısa yollar birbirinden ayrılmalı diye düşünüyorum. Matematikte zaten yüzlerce, binlerce formül var. Gerekli gereksiz şeylere formül üretmenin anlamı yok.
Ya da bir formül kullanırken, bunun nereden geldiğini ve kaynağını bilmekte önemli bence.
bi fıkra da buna yazayım :) bilinen bi fıkra ama olsun. 'den alıntı:
3 matematikçi ve 3 fizikçi bir konferansa trenle gitmek üzere istasyona gitmişler. fizikçiler birer bilet alırken 3 matematikçi sadece 1 bilet almış, fizikçiler bunlar neden bir bilet aldı diye düşünedursunlar trene binmişler kondüktörün sesi duyulunca matematikçilerin üçü birden bir tuvalete girip beklemeye başlamışlar ve bilet sorulduğunda kpının altından aldıkları tek bileti uzatıp işlerini görmüşler. fizikçiler şimdi anlamış olayın bu uyanıkların neden bir bilet aldığını. neyse konferans , gezi ymek derken geri dönüş zamanı gelmiş çatmış fizikçiler olayı çözdüler ya sadece 1 bilet almışlar , matematikçilerse bilet almamış. fizikçiler ya bunlar neden bilet almadılar diye düşünedursunlar trene binilmiş yine kondüktörün sesi duyulurken fizikçiler hemen taktiği uygulamaya koyulmuş. hepsi birden tuvalet kabinine girip beklemeye başlamış. matematikçilerden biri kapıya tıklatıp "bilet lütfen" demiş ve hemen kapının altından uzatılan bileti alıp yan kabinde kendisini bekleyen arkadaşlarının yanına girmiş.
işte formül ve kısayol da böyle bişey eğer olayın mantığını kavramamışsanız formüllerle kısayollarla hep diğerlerinin gerisinde kalırsınız.