MatematikciFM'den alıntı:
"Arayan belasını da bulurmuş, Mevlasını da."
Alakasız oldu gibi duruyor , ama çok alakalı. Siz bir hedef koydunuz kendinize. Ve bu hedefi gerçekleştirebilmek için arayışa girdiniz ve burayı buldunuz. Biz de, bu hedefinizi gerçekleştirmede, sizlere yol gösterici ve yardımcı olmaya çalıştık. Ama , başkaları pc nin başına geçince, oyun oynayıp, chat yapıyor. Bu da bir tercih meselesi.
Biz, hedefsiz öğrencilere de, hedefli öğrenciler gibi , canımızı dişimize takıp bir şeyler anlatmaya çalışıyoruz. Peki onlarda niye başarı yok. Çünkü hedef yok, gayret yok.
Teşbihte hata olmaz.
Öğrenci beynini bir kutuya benzetirsek, biz de elinde , içinde bilgiler olan bir sürahiyi tutan kişiler olarak düşünürsek ;
Eğer o kutunun kapağı kapalıysa, biz ne kadar su dökersek dökelim, bir damlası bile, o kutunun içine dökülmiycektir.
Önce öğrenci, kendine bir hedef koyup, o kutunun kapağını açacak. İşte o zaman , bir sürahi su boşa gitmemiş olur. :)
ne güzelde ifade etmişsiniz hocam. insanın en iyi duruma gelmesi için herşeyden önce hedef koyması şart. işte o zaman daha sıkı sarılıyor derslere, daha bi azimli oluyor.. umarım hepimiz o kapağı açık kutulardan oluruz :)