Arkadaşlar merhaba öncelikle,
Bana "bu sınav hayatın değil, girmek için uğraş fakat bu kadar büyütme" diyenler oluyor bana. Bu sınav hayat değilse ne ? Düzgün bir üniversite kazanamadıktan sonra ben neyim ki ? Beni kim işe alır ? Garsonluk için alabilirler mesela. ( Garsonları küçümsemiyorum fakat üni mezunu görmedim hiç o yüzden.) Para= hayat olduktan sonra Ygs,Lys = Hayat olmuyor mu ? İyi puan = iyi üniversite, iyi üniversite iyi = para.(iyi paradan kastım ortalama ücret.) Para olmadıktan sonra bir yuvada kurulmuyor. Kuru kuru bir hayat. Yaşamak için çalışmak çalışmak için yaşamak oluyor. Böyle içimi dökmeye devam etsem sayfalar sürer fakat mevzuya gelelim.
Ben 300-350 puan arası yapıyorum. İyi bir üniversiteyede giremiyorum doğal olarak. 2. kez giricem bu sene. Etrafıma bakıyorum benim girebileceğim üniversitelerin daha iyisini bitirmiş bazı tanıdıklarım bile zar zor iş buldular. Etrafa bakıyorum işe alımlara, hem iyi okul bitirmiş istiyorlar hemde işe alan çok az yer var. Ve bu kadar çok sınava giren genç. Bu söylediklerim sürekli kafamda ve acayip bir moral bozukluğu var. Ben geç öğreniyorum biraz, anlamak için çok çalışmam gerekiyor bu yüzden iyice zorlaşıyor işler.. Resmen şuan hayata karşı küs durumdayım ne bir umut ne bir bekleyiş yok.
Şimdi bunları neden buraya yazdın ki ! diyenler olabilir. Bu olayı çevremden birine anlatsam güler geçerler. Belki birisi biraz olsun bir kıvılcım yaratmamı sağlayabilecek bir söz söyler umuduyla yazdım. Aslında ne yaptığımı bende bilmiyorum. Allah kimseyi çaresiz bırakmasın.