https://img844.imageshack.us/img844/...at27082011.jpg
Çoğu Afrikalının sandığı gibi içinde yaşadığım şartların kurbanı olmadığımı, tersine bu şartların üreticisi olduğumu öğrendim.(Legson Kayira)

Nyasalan’da ki kabilesinden ayrıldığında yanında sadece beş günlük yemeği, İncil ve Göçmenin ilerleyişi kitaplarını ve korunmak içinde ufak bir balta almıştı yanına Legson Kayira. Hedefi Doğu Afrika toprakları boyunca yürüyerek kuzeye gitmek ve Kahire’ye ulaşmaktı. Buradan da gemiye binip yüksek öğrenim görmek için Amerika’ya gitmeyi planlıyordu. Köyü ile Kahire arası 5bin km. uzaklıktaydı. Yıl 1958’di evden ayrıldığında. Kendisine modellediği insanda yoksulluktan Amerikan başkanlığına yükselen ve siyahların umudu olan Abraham Lincoln’dü. Legson’da hayatını değiştirmek, tarihte iz bırakmak istiyordu ve bunun ancak birinci sınıf eğitim görmekten geçtiğini biliyordu . Bununda ancak ABD olabileceğini düşünmüştü. Doğal olarak Legson’un ABD’ye gidecek bilet parasının olmayışının yanı sıra ne tür bir üniversiteye gideceği ve kabul edilip edilmeyeceğini de bilmiyordu ama bunun pek bir önemi yoktu onun için. Yolculuk sırasından ne zaman vazgeçmek istese yanına aldığı o iki kitabı okudu ve devam etti yoluna. 15 ay sonra Uganda’nın başkenti Kampala’ya geldi ve 6 ay kaldı orada. Çeşitli işlerde çalıştı, kalan zamanın tümünü kütüphanede çılgınlar gibi kitap okuyarak geçirdi. Bu kütüphanede Amerikan üniversiteleri hakkında bilgi veren katalogla karşılaştı. Bir resim gördü ve kendi memleketine ne kadar benzediğine dikkat etti; memleketi Nyasaland’daki gibi dağlarla çevrili yemyeşil bir yerdi burası. Resimdeki yer Washington Mount Vernon’daki Skagit Üniversitesi’ydi. Hemen okulun dekanına durumunu açıkladığı, burs istediği olan bir mektup yazdı. Kabul edilmeyeceğinden endişe ettiği için bütçesinin el verdiği kadar bir çok üniversiteye mektup yolladı. Beklediği cevap Skagit Üniversitesi dekanından geldi. Legsonu’un kararlılığı dekanı o kadar etkilemişti ki; onu kabul etmenin yanı sıra barınma ve diğer masraflarını karşılaması için ona burs sağladı ve bir de iş buldu. Geriye kalan en önemli problem pasaport ve ABD’ye gidiş için gerekli paraydı. Yine kaleme sarıldı ve hükümet kanalıyla pasaportunu çıkarttı. Fakat hala Amerika’ya gidiş için gerekli olan parayı bir araya getiremedi. Yılmayarak Kahire’ye yolculuğuna devam etti. Aylar geçmişti Sudan’ın başkenti Hartum’a beş parasız, aç, susuz girdiğinde Kayira’nın efsanevi yolculuğu dilden dile yayılıp Washington Mount Vernon’a ulaşmıştı. Legson’ın Amerika’ya ulaşım masraflarını karşılmak için Skagit Valley Üniversitesi öğrencileri ve kasaba vatandaşları aralarında 650 dolar toplayıp ona gönderdiler. Yola çıkışının üzerinden 2 yıldan fazla zaman geçmişti ve 1960’ta Legson Kayira, Skagit Üniversitesi’ne vardı. Elindeki o iki kitabıyla üniversitenin kapısından gururla girdi.

Legson Kayira mezun olduktan sonra önce akademisyen sonra Cambridge Üniversitesi’nde siyasal bilimler profesörü ve saygın bir yazar oldu. O içinde yaşadığı şartların kurbanı olmadığını biliyordu ve imkansız gibi görünen bir yolculuğun sonunda onu izleyecek olan diğerleri için bir ışık oldu.