"Sizce olan" ve "diğer olan" hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bazı düşüncelerim oldu...
Farklı tercihleri kabullenemezlik barışçıllıktan ıraktır, yalınkat (tekdüze) bir tavırdır takdir edersiniz ki... Buna mâruz bırakılmak hangi insanın hoşuna gider, değil mi?.. İki konumda kendimizi düşünelim; birinci hâlde bir duvara, ikinci hâlde bir pencereye sırtımızı yaslıyoruz... Odamızın duvar tarafına sırtımızı yaslamış iken dışarıdan bir başkasının ne gözlerine suretimiz, ne de kulaklarına sesimiz çalınır... Bizi göremezler, işitemezler, bize dokunamazlar... Aramızda keskin bir sınır vardır çünkü... Ve o duvarın önüne yaslanmaya devam ettiğimiz müddetçe, ortak bir paydada buluşmamıza izin vermediğimiz gibi, yaslandığımız duvarın doğru sığınak olduğunun da bir garantisi olmadığını ayırt etmemize olanak yoktur, değil mi?.. Halbuki aynı "biz", perdesi örtülü bir pencerenin önüne yaslansa idik bizi görebilecek, işitebileceklerdi; ve ancak "biz sahamıza girmelerine müsaade ettiğimizde" bize dokunabileceklerdi... Hem açık, hem de korunur bir hali muhafaza edebilecektik...
Hâriçten bir el bizde hasar da bırakmak isteyebilir, bize yarar da temin etmeyi arzulayabilir... Yok ki denemekte bir kayıp, ne de olsa pencere ve perde hala yerlerini koruyorlar... Bu, yaşantımızın her kategorisinde geçer bir akçedir... Şahsen, aklımın yettiği/dilimin döndüğünce, "o hâriçteki el iken" görebildiğim ve "iyi ki de gelmişsin"i işittirecek boşlukları işâret etmeye çabalıyorum, tabii müsaade buyruldukça ve perdenin dışarısından, nâçizâne... Kimi vakitler de perdeye yaslanan rolünü üstleniyor ve dışarıdaki insanlardan yarar edimlemeye gayret ediyorum, benim de işaret edilecek ve hatırlatılacak boşluklarım, eksiklerim, yanlışlarım bulunuyor çünkü... Velhâsıl, hepimizin tümlenmeye/tamamlanmaya ihtiyaç duyduğu doldurmamışlıklarımız var... En azından dinlemeye açık olmak, belki de bir zaman sonra "şimdiye değin nasıl olmuş da bu kadar farklı kanalize etmişim kendimi, nasıl bir perde inmiş de gözlerime bu balı tadamamışım" hislerini dillendirmemize bir vesile, bir yol olur belki... Böyle bir şeyi yakın zamanda tattım, eğer var ise bir boşluğumuz, hepimiz tadalım istiyorum... Bunun da açıkfikirlilik ve peşinhükümsüzlük ile olabileceğini gördüğümü paylaşmak istedim yalnızca... :) / Esen kalın...