mektup

Sevgili matematik;
dünyaya daha gelmeden annemin karnında doğacağım günü hesapladın.
kaç kaşık mama yediğimi hesapladın.
hergün uyanıp gözlerimi açınca masamın üstündeki saate bakarak seni kullandım. Annem kahvaltılıkların sayılarını hesaplayarken yine seninleydi. otobüs bileti alırken yine aklımdaydın.
işyerimde ise hiç ayrılmadın yanımdan. ay sonunu getirme çabamada hep yardımcı oldun.
öbür dünyaya giderken bürüneceğim kefenin uzunluğunu hesaplayacaksın.

Ama nedense seni hep öcü sandılar. birçok kişi senden korktu. "ne işim olacak" dediler. seni çok üzdüler. bu düşüncesiz insanlar adına senden özür dilerim ve seni bizlere ulaştıran bilim adamalarına, öğretmenlere sonsuz teşekkürlerimi sunarım.

Senin hakkında daha çok şeyler öğrenmek umuduyla.
Umarım hep iyi kalırsın.
kendine iyi bak.
byby