Çapa Anadolu Öğretmen Lisesinde okuyorum.Şu an lise son öğrencisiyim babamın ısrarlarına rağmen 11. sınıf sonuna kadar sayısal okudum. Babam TM ye geçip hukuk okumamı istedi. Babam avukat ve işinde hiç de fena değil. Bana hukuk okuyup yanına katılmamı teklif etti ve eğer böyle yaparsam sıfırdan değil belli bir seviyeden başlayacağımı söyledi. Ben de mantıklı bulup son sene Eşit ağırlığa geçtim. Fakat baktım ki matematikteki son senemdeyim... son seneye kadar matematik çok kolay gelmiştir bana onun yerine daha ayrıntılı işlenen fiziğe merakım vardı.(sebebi atom , elektronik, foton,atom altı parçacıklar,kuantum fiziğinin başlangıcı... vb) aklımın bi köşesinde fizik okumak vardı. Fakat son sene türev integral görünce dedim ki vay be bu mudur matematiğin başlangıcı. O günden sonra tüm fikirlerim değişti. Sonradan üniversite matematiğini araştırdım. Neredeyse matematikte kayboluyordum. Okuduklarımın %95 ini anlamamama rağmen çok soyut ve tam manasıyla fiziğin ötesine geçmiş bir bilim dedim. tam benlik. Öncelikle şunu söyleyeyim hayatımın her alanında sorguladım herşeyi. Matematiği islemleri ile değil mantığıyla sevdim. Bundan önce fizikte en ince soruları yakalayan hocaları bu konu seni aşar a getirten soruları yakaladım. Şimdi aynı şeyi matematikte yapıyorum. Bu yüzden matematik bölümünü seçmeli miyim diyorum. Fakat ben matematik okursam köküne kadar okuyup daha matematik zaten kullanılmıyo hocam diyen liselilere ders anlatmak istemiyorum. Akademik kariyer olabilir. Fakat bu çok zor mudur. bu durumda hukuğu seçmemem bir hata mıdır. İleride aç kalır mıyım. Kısacası matematiği bir bilim olarak okuyup bu dönemde kendimi yetiştirebilir miyim yoksa kaybolup gidermiyim . Belki bu söylediklerimi yaşamışlarınız ve bana yardım edebilecekleriniz vardır. Şimdiden teşekkürler.

hukuk oku, arada matematiğe bakar stres atarsın

Akademik kariyer için bir bölüm seçilmez. Çünkü ünverst. Gelenlerin %75 i akademik kariyer ister %5 i hedefne ulaşır :) :) rakamlar tahmini ama meramımı anlatabildm sanyrum... Hocalara kağıt beğendirmek derslerden AA düşürmek hiç de kolay değil nesnellik değil de bazen öznellik çarkında dönüyo bu notlar :) gözüne girdiğin hocanın dersinden eksik kağıt versen dahi yüksek not alabiliyosun.... Sınav kağıdını okumayan hocalarla bile karşılaşıyosun standart puan dilimlerni kullanıyo hoca vesaire vesaire....gözünü korkutmuş gibi olmym da bi de bunun üds ales vb boyutları var. Zormu? değil ama bunları aşmak da kolay değil... Sadece çalışmak değil bi çok faktör işin içine giriyo.bazen de olmayınca olmuyo mat bölümünü yazıcaksan da bunları göze al düşün taşın öyle yaz. Değilse hayal kırıklığna uğraman muhtemeldir... Hiç bi bölüm sadece akademik kariyer için yazılmaz bunu ünv. Gidince inş. Daha iyi anlıcaksın... Akademik kariyer çaba emek bunların yanında biraz da şans ya da nasip getrektirir. İkinci ihtimalin seni memnun etmediği bölümleri yazma.... Ki alternatifler insanı her zaman rahatlatır. Akademisyenlik olmadığnda da sana ilerde istediğin mesleği yapmanı sağlıcak bi bölüm oku vesselam :)

Tesekkurler yorumlar icin. bu arada akademik kariyer icin okunmaz demissiniz. sizce matematik okumak icin nereye gitmeliyim(mat bolumu. mat ogretmenligi. mat muhendisligi...) ben matematikte karar kilarsam isin derinine inmek istiyorum hangisi daha iyi ve matematik okuyan biri ne olabilir.(bi kac yerden duydum bankaci falan oluyorlarmis ama bana sacma geliyor). ote yandan hukuk okumak beni hayattan sogutur gibi gelmeye basladi. yanimda olan ve hukuk dusunen bicok arkadasim ya cok kitap okuyor ya entellektuel takiliyor. kisacasi benim yasam tarzim degil bunlar. universite de boyle bir ortami varsa hukukta bunalirim ben. gecen bogazicini falan gezdim daha bi sicak geldi bana. muhendislikler falan :D

Kendini bilime adayacaksan her dalda adayabilirsin. Matematik bilimine adamak istiyorsan sen bilirsin. İnsan kendi isteklerini yaşayınca pişman olsa da kendine pek kızmıyor. Fakat başkalarının yönlendirmesiyle gidip de pişman olursan daha yıpratıcı olur. Hangi bölümü istiyorsan o bölümü oku. Gideceğin yeri bilmeden de gitme derim ;)

mat bölümünü tavsiye etmem bilgi olaak seni doyucak bi bölüm olabilir ama okul sonrasını düşündüğn zaman sana denilenler gibi banklarda çalışabilirsin ya da öğretmenlik ki bunları istemediğni yazmışsın. hukuk aynen dediğin gibi tamamen ezber sözelle aranın çok iyi olması lazım. kitap okuma boyutu da kısmen doğru çünkü onlar 500-600 sayfalık kitaplar üzerine yoğunlaşıyolar sen de biliyosundur zaten. sevmeden bitirilebilcek bir bölüm değil. ya da bitirilse de ne derece başarılı olunur bilemiyorum. istemediğin ya da okurrken zevk almıcağın bi bölümü kesinlikle düşünme... ailen istese bile... değilse sana işkence gibi gelir. peyzaj mimarlığı okuyan bi arkadaşm var. bu bölümü yazarken bilinçsiz yazmış ailesinden birilerinin isteği ile şu an ara ara isyan ediyo. saatlerce bi çizim üzerine uğraşıyo. böle olduğnu bilseydim yazmazdım diyo. kendi isteğiyle mimarlık okuyan bi arkadaşm da sabahladığı projelerine rağmen hayatından hiç şikayet etmiyo mesela :)
matematik mühendisliği ya da diğer mühendislikler sana istediğni verir diye tahmin ediyorum. hayatının her alanında matematik istiyosan eğer.

ya tabiki kendimi matematik bilimine adamak isterim ama konustugum bazi insanlar bana artik bi bilimde yol almak istiyosan malesef profesorlerin dusuncelerini desteklemen onlara yalakalik yapman gerekebilir diyorlar. kisacasi artik bilim insanin bile bilim insanina saygisi kalmadi diyorlar. her ne kadar turkiyede is yapamazsin deseler de benim icimde yine bi kivilcim var. inanin babamin meslegi saglam olmasaydi hic dusunmeden matematik okurdum. ama onun yaninda calisirsam gelecekte ****nti cekmem diyor bazi hocalarim. bende bunun dikine gidip matematik okursam ileride sonup gidip parasiz pulsuz acikta kalirsam herkez arkamdan *****lik yaptim diyecek(af edersiniz) bu ikilemden bi turlu kurtulamadim gitti

bence eğer maddiyatı bu kadar düşünüyasan geleceği kimse bilemez herkes tabiki maddiyatı düşünür ama amaç haline getirmez diye tahmin ediyorum getirenlerde mutsuzlugu yakalayan insanlardır. senin hayatın sonucta ama birine bağımlı kalınca bu baban bile olsa senin hayatın olmaktan cıkıyor en doğru kararı verirsin inş hayaller insanın aynasıdır idealın olan bi hayalin varsa bırakma derim iyi akşamlar...

"atena"'ya katılıyorum. Maddiyatı bu kadar düşünmen niyetinin temizliğini bozar. Bu durumda niyetin ne olursa olsun asla mutlu olamazsın. Olduğunu zannedenler arasında kaybolursun.

mantıken doğru dediklerin ama sen hukukta yapabilir misin acaba ...
isteyerek gelen kişiler bile şikayet ederken ... bilemiyorum
bi orta yolu olmalı... hem karnın doyurabilceğin :) hem de severek yapabilceğin bi mesleğinin olması çok zor değil. mühendisliklerden bahsettin mesela özellikle matematik mühendisliği olabilir gibi geldi bana :)
bi alanı istemeden yazma yazarsan sevemezsinn sevmessen başarılı olamazsın başarılı olamazsan hayatında mutlu olamazsın......
şu an bile yazmaya tereddüt ettiğn bi mesleği ömür boyu nasıl yapabiklirsin bilemiyorum...
ama bölümlerin bazı ipuçları vardır...
çizim sevmiyosun mimarlık yazıyosun, ezber istemiyosun tıp yazıyosun, hesap sevmiyosun mühendislik yazıyosun bunlar çok zıt şeyler
Allah akıl vermiş fikir vermiş yapamıcaksan çizim yazmıcaksın mimarlığı.. ya da hukuk...
kitaplarla aram iyi değil ezber istemiyorum diyosan hukukta boğulursun
bilemiyorum benim düşüncem bu
ama her zaman nadirde olsa ezber bozan durumlar vardır tabiyki...yada istisnalar...
onlardan biri de olabilirsin :)

ya Zaten cok para pesinde diilim yanlis anlamayin ama mesela dersanedeki hoca soyle demisti: olm universiteyi bitiricen gelicen 23-24 yasina hala babandan harclik almak koyar sana bi yerden sonra kendi parani kazanman lazim. benim korkum hic bisey yapamamak bide matematikciler asosyal olur falan diyolar o korkutuyo beni yani soyutlanmak istemiyorum dunyadan

Alıntı:

---

ayhaneva'den alıntı

hukuk oku, arada matematiğe bakar stres atarsın

---

yanlış anlamdım sen yanlış anlama herkesin hayatı farklıdır asosyallik görecelidir benmde cevremde bi kaç insan babasının yanında calısıyor tamam garanti ama mutsuzlar cunkü kendi hayatları yok bence insan kendi hayatını yanlısıyla doğrusuyla kabul etmeli çevresindekileri kırmadan hayata bidaha gelme sansımımz yok ve bu hayat senin gercekten ne olmak ne yapmak istiyosun onu belirle hayatının senin olmasınımı yoksa baskasının kurduğu bi hayatı yasamkmı bunları iyi düşünmelisin ilerde keske dememelisin

Alıntı:

---

mürşde'den alıntı

Akademik kariyer için bir bölüm seçilmez. Çünkü ünverst. Gelenlerin %75 i akademik kariyer ister %5 i hedefne ulaşır :) :) rakamlar tahmini ama meramımı anlatabildm sanyrum... Hocalara kağıt beğendirmek derslerden AA düşürmek hiç de kolay değil nesnellik değil de bazen öznellik çarkında dönüyo bu notlar :) gözüne girdiğin hocanın dersinden eksik kağıt versen dahi yüksek not alabiliyosun.... Sınav kağıdını okumayan hocalarla bile karşılaşıyosun standart puan dilimlerni kullanıyo hoca vesaire vesaire....gözünü korkutmuş gibi olmym da bi de bunun üds ales vb boyutları var. Zormu? değil ama bunları aşmak da kolay değil... Sadece çalışmak değil bi çok faktör işin içine giriyo.bazen de olmayınca olmuyo mat bölümünü yazıcaksan da bunları göze al düşün taşın öyle yaz. Değilse hayal kırıklığna uğraman muhtemeldir... Hiç bi bölüm sadece akademik kariyer için yazılmaz bunu ünv. Gidince inş. Daha iyi anlıcaksın... Akademik kariyer çaba emek bunların yanında biraz da şans ya da nasip getrektirir. İkinci ihtimalin seni memnun etmediği bölümleri yazma.... Ki alternatifler insanı her zaman rahatlatır. Akademisyenlik olmadığnda da sana ilerde istediğin mesleği yapmanı sağlıcak bi bölüm oku vesselam :)

---

Bu konuda, sana katılmıyorum Mürşide. Eğer herkes bu zihniyetle düşünürse, ne bilim gelişir, ne Matematik gelişir, ne de Türkiye gelişir.
Akademik eğitim, meşakkatli bir iştir, kimse kariyeri sana altın tepside sunmıycak zaten, onu sen gayretinle elde edeceksin. Akademik çalışma, özveri işidir, gönül işidir, sevgi işidir. "Akademik çalışma, ömür boyu öğrenci olmak demektir." Senin gayretini, zekanı, işine verdiğin önemi gören herkes önünde sonunda , sana hakkını teslim edecektir.

Canım, kariyer ve akademik çalışma deyince, içimde kalan bir uhdeyi de sizinle paylaşayım. Bu anlatacaklarım, düşüncelerini olumlu mu, olumsuz mu etkiler bilmiyorum, ama yine de anlatayım.
Orta okulu yatılı okudum. Matematiğe az buçuk yatkınlığım vardı. Sayılarla oynamayı seviyordum. Okulda, yazılı zamanları, arkadaşlar, beni erkenden kaldırıp, konu anlattırırlardı. Genelde hep böyledir , ama benim ki, biraz farklı oldu. Benim sahip olduğum zekayı genelde hep öğretmenlerim ve başkaları farketti ve bana farkettirdi. Ortaokulda , Matematik öğretmenimiz, dersten sonra bana, o günkü konuları bir daha anlatır, git bunu arkadaşlarına anlat derdi. Öğretmenlik sevdası böyle başladı bende. Hem Matematik hem de, anlatma olayı birleşince, Matematik Öğretmenliği hedefi koydum kendime . Kaderimizde Gazi Eğitim Matematiğe gitmek varmış ve gittim. Üniversiteye gelene kadar, akademik çalışma gibi bir olayın farkında değildim, hatta son sınıfa kadar. Bizden önce mezun olmuş arkadaşların, hemen mezuniyet arkasından, orada asistan olarak göreve başlayıp bize derse grdiklerini biliyordum, ama yine de, hiç öyle bir şeye heveslenmedim. Ta ki, bir hocamızın, bana asistanlık teklif etmesine kadar.
Okulda inek değildim, belki başarıda ilk onun içindeydim, ama o kadar parlak bir başarım yoktu, ya da ben öyle zannediyordum. Bir Yar. Doç. hocamız bana, asistanım olur musun dedi. Severdi beni, belki, Mürşidenin dediği gibi , siyaset falan , başıma talih kuşu konmuştu , ne biliyim, ama sadece bu da değil, herhalde bende bi şeyler gördü, Benim bildiğim, kolay kolay hocalar böyle teklifler sunmaz öğrencilerine. hocam biraz düşüneyim dedim. İki şey, beni olumsuz cevaba yöneltti. Birincisi, o güne kadar hiç akademik çalışmayı düşünmeme, ve oraya öğretmen olmak için gelmem, ikincisi de, ömür boyu sürecek olan bir yolun başlangıcı, ömür boyu okumak. Açıkçası tırstım. O güne kadar hiç düşünmemiştim böyle birşeyi. Ve hocama dedim ki, hocam kusura bakmayın, ben buraya öğretmen olmaya geldim, ve mezun olup klasik bir öğretmen olucam. O hoca daha sonra, bölüm 3. sü bir arkadaşa teklif etti asistanlığı ve o kabul etti.
Bundan sonra neler oldu? Önce arkadaşın başından geçenleri anlatayım.
O arkadaş Gazide, 10-11 sene kadar çalışmış, bazı şanssızlıkları yüzünden Gazide kadro alamamış, kadroya geçememenin verdiği stresle, 35 yaşında kanserden ölmüş.
Şimdi , eğer ben o teklifi kabul etseydim, onun kaderi, benim kaderim mi olacaktı? Bilemiyorum ki.
Ben naaptım peki?
Öğretmenliğe başladım, ama bu teklifi reddetmem , ben de bir küskünlük oluşturdu. 14 senelik öğretmenliğimde, ne Anadolu lisesi, ne müdür yardımcılığı, ne de uzman öğretmenlik sınavlarına girdim. Bunların hepsi kariyer sayılırdı, ama ben kariyerin alasını, üniversitede geri çevirmiştim. Artık hiçbiri gözümde yoktu. Kör topal , sıradan ve vasat bir Matematik öğretmeni olarak devam ettim. Bundan 3 yıl evvel, beni tanıyan birisi, bana bir şey söyledi, zaten içimdeki bu yara, iyice azdı. Dedi ki, sen öğretmenliği yapamıyorsun, senin işin sınıfa girip öğrenciye ders anlatmak değil, masa başında, araştırma yapıp, akademik çalışma yapmak.
Sonuç olarak, bu konu içimde hala bir uhde olarak duruyor, treni kaçırdım bir kere, bi daha da geri gelmez. Yani kaçan balık büyük oldu.
O arkadaın başına gelenleri bildiğim halde, yine de, orda olmak isterdim, kaderin önüne kimse geçemiyor.
Sana tavsiyem, ne olursa olsun gönlünün sesini dinle.
Bu arada, sana bir abi tavsiyesi
HAyatta mutlu olmak istiyorsan , iki şeyi doğru seçmelisin. Biri iş, diğeri de eş :)

Alıntı:

---

MatematikciFM'den alıntı

Canım, kariyer ve akademik çalışma deyince, içimde kalan bir uhdeyi de sizinle paylaşayım. Bu anlatacaklarım, düşüncelerini olumlu mu, olumsuz mu etkiler bilmiyorum, ama yine de anlatayım.
Orta okulu yatılı okudum. Matematiğe az buçuk yatkınlığım vardı. Sayılarla oynamayı seviyordum. Okulda, yazılı zamanları, arkadaşlar, beni erkenden kaldırıp, konu anlattırırlardı. Genelde hep böyledir , ama benim ki, biraz farklı oldu. Benim sahip olduğum zekayı genelde hep öğretmenlerim ve başkaları farketti ve bana farkettirdi. Ortaokulda , Matematik öğretmenimiz, dersten sonra bana, o günkü konuları bir daha anlatır, git bunu arkadaşlarına anlat derdi. Öğretmenlik sevdası böyle başladı bende. Hem Matematik hem de, anlatma olayı birleşince, Matematik Öğretmenliği hedefi koydum kendime . Kaderimizde Gazi Eğitim Matematiğe gitmek varmış ve gittim. Üniversiteye gelene kadar, akademik çalışma gibi bir olayın farkında değildim, hatta son sınıfa kadar. Bizden önce mezun olmuş arkadaşların, hemen mezuniyet arkasından, orada asistan olarak göreve başlayıp bize derse grdiklerini biliyordum, ama yine de, hiç öyle bir şeye heveslenmedim. Ta ki, bir hocamızın, bana asistanlık teklif etmesine kadar.
Okulda inek değildim, belki başarıda ilk onun içindeydim, ama o kadar parlak bir başarım yoktu, ya da ben öyle zannediyordum. Bir Yar. Doç. hocamız bana, asistanım olur musun dedi. Severdi beni, belki, Mürşidenin dediği gibi , siyaset falan , başıma talih kuşu konmuştu , ne biliyim, ama sadece bu da değil, herhalde bende bi şeyler gördü, Benim bildiğim, kolay kolay hocalar böyle teklifler sunmaz öğrencilerine. hocam biraz düşüneyim dedim. İki şey, beni olumsuz cevaba yöneltti. Birincisi, o güne kadar hiç akademik çalışmayı düşünmeme, ve oraya öğretmen olmak için gelmem, ikincisi de, ömür boyu sürecek olan bir yolun başlangıcı, ömür boyu okumak. Açıkçası tırstım. O güne kadar hiç düşünmemiştim böyle birşeyi. Ve hocama dedim ki, hocam kusura bakmayın, ben buraya öğretmen olmaya geldim, ve mezun olup klasik bir öğretmen olucam. O hoca daha sonra, bölüm 3. sü bir arkadaşa teklif etti asistanlığı ve o kabul etti.
Bundan sonra neler oldu? Önce arkadaşın başından geçenleri anlatayım.
O arkadaş Gazide, 10-11 sene kadar çalışmış, bazı şanssızlıkları yüzünden Gazide kadro alamamış, kadroya geçememenin verdiği stresle, 35 yaşında kanserden ölmüş.
Şimdi , eğer ben o teklifi kabul etseydim, onun kaderi, benim kaderim mi olacaktı? Bilemiyorum ki.
Ben naaptım peki?
Öğretmenliğe başladım, ama bu teklifi reddetmem , ben de bir küskünlük oluşturdu. 14 senelik öğretmenliğimde, ne Anadolu lisesi, ne müdür yardımcılığı, ne de uzman öğretmenlik sınavlarına girdim. Bunların hepsi kariyer sayılırdı, ama ben kariyerin alasını, üniversitede geri çevirmiştim. Artık hiçbiri gözümde yoktu. Kör topal , sıradan ve vasat bir Matematik öğretmeni olarak devam ettim. Bundan 3 yıl evvel, beni tanıyan birisi, bana bir şey söyledi, zaten içimdeki bu yara, iyice azdı. Dedi ki, sen öğretmenliği yapamıyorsun, senin işin sınıfa girip öğrenciye ders anlatmak değil, masa başında, araştırma yapıp, akademik çalışma yapmak.
Sonuç olarak, bu konu içimde hala bir uhde olarak duruyor, treni kaçırdım bir kere, bi daha da geri gelmez. Yani kaçan balık büyük oldu.
O arkadaın başına gelenleri bildiğim halde, yine de, orda olmak isterdim, kaderin önüne kimse geçemiyor.
Sana tavsiyem, ne olursa olsun gönlünün sesini dinle.
Bu arada, sana bir abi tavsiyesi
HAyatta mutlu olmak istiyorsan , iki şeyi doğru seçmelisin. Biri iş, diğeri de eş :)

---

Bu kadar içten yazmanız çok güzel. Teşekkür ederim hocam.

Alıntı:

---

Admin'den alıntı

Bu kadar içten yazmanız çok güzel. Teşekkür ederim hocam.

---

Bu konuda gerçekten "hassasum" öğretmenim.

cok tesekkur ederim hocam. bana zaman ayirdiginiz ve icten bir cevap yazdiginiz icin

Alıntı:

---

MatematikciFM'den alıntı

Canım, kariyer ve akademik çalışma deyince, içimde kalan bir uhdeyi de sizinle paylaşayım. Bu anlatacaklarım, düşüncelerini olumlu mu, olumsuz mu etkiler bilmiyorum, ama yine de anlatayım.
Orta okulu yatılı okudum. Matematiğe az buçuk yatkınlığım vardı. Sayılarla oynamayı seviyordum. Okulda, yazılı zamanları, arkadaşlar, beni erkenden kaldırıp, konu anlattırırlardı. Genelde hep böyledir , ama benim ki, biraz farklı oldu. Benim sahip olduğum zekayı genelde hep öğretmenlerim ve başkaları farketti ve bana farkettirdi. Ortaokulda , Matematik öğretmenimiz, dersten sonra bana, o günkü konuları bir daha anlatır, git bunu arkadaşlarına anlat derdi. Öğretmenlik sevdası böyle başladı bende. Hem Matematik hem de, anlatma olayı birleşince, Matematik Öğretmenliği hedefi koydum kendime . Kaderimizde Gazi Eğitim Matematiğe gitmek varmış ve gittim. Üniversiteye gelene kadar, akademik çalışma gibi bir olayın farkında değildim, hatta son sınıfa kadar. Bizden önce mezun olmuş arkadaşların, hemen mezuniyet arkasından, orada asistan olarak göreve başlayıp bize derse grdiklerini biliyordum, ama yine de, hiç öyle bir şeye heveslenmedim. Ta ki, bir hocamızın, bana asistanlık teklif etmesine kadar.
Okulda inek değildim, belki başarıda ilk onun içindeydim, ama o kadar parlak bir başarım yoktu, ya da ben öyle zannediyordum. Bir Yar. Doç. hocamız bana, asistanım olur musun dedi. Severdi beni, belki, Mürşidenin dediği gibi , siyaset falan , başıma talih kuşu konmuştu , ne biliyim, ama sadece bu da değil, herhalde bende bi şeyler gördü, Benim bildiğim, kolay kolay hocalar böyle teklifler sunmaz öğrencilerine. hocam biraz düşüneyim dedim. İki şey, beni olumsuz cevaba yöneltti. Birincisi, o güne kadar hiç akademik çalışmayı düşünmeme, ve oraya öğretmen olmak için gelmem, ikincisi de, ömür boyu sürecek olan bir yolun başlangıcı, ömür boyu okumak. Açıkçası tırstım. O güne kadar hiç düşünmemiştim böyle birşeyi. Ve hocama dedim ki, hocam kusura bakmayın, ben buraya öğretmen olmaya geldim, ve mezun olup klasik bir öğretmen olucam. O hoca daha sonra, bölüm 3. sü bir arkadaşa teklif etti asistanlığı ve o kabul etti.
Bundan sonra neler oldu? Önce arkadaşın başından geçenleri anlatayım.
O arkadaş Gazide, 10-11 sene kadar çalışmış, bazı şanssızlıkları yüzünden Gazide kadro alamamış, kadroya geçememenin verdiği stresle, 35 yaşında kanserden ölmüş.
Şimdi , eğer ben o teklifi kabul etseydim, onun kaderi, benim kaderim mi olacaktı? Bilemiyorum ki.
Ben naaptım peki?
Öğretmenliğe başladım, ama bu teklifi reddetmem , ben de bir küskünlük oluşturdu. 14 senelik öğretmenliğimde, ne Anadolu lisesi, ne müdür yardımcılığı, ne de uzman öğretmenlik sınavlarına girdim. Bunların hepsi kariyer sayılırdı, ama ben kariyerin alasını, üniversitede geri çevirmiştim. Artık hiçbiri gözümde yoktu. Kör topal , sıradan ve vasat bir Matematik öğretmeni olarak devam ettim. Bundan 3 yıl evvel, beni tanıyan birisi, bana bir şey söyledi, zaten içimdeki bu yara, iyice azdı. Dedi ki, sen öğretmenliği yapamıyorsun, senin işin sınıfa girip öğrenciye ders anlatmak değil, masa başında, araştırma yapıp, akademik çalışma yapmak.
Sonuç olarak, bu konu içimde hala bir uhde olarak duruyor, treni kaçırdım bir kere, bi daha da geri gelmez. Yani kaçan balık büyük oldu.
O arkadaın başına gelenleri bildiğim halde, yine de, orda olmak isterdim, kaderin önüne kimse geçemiyor.
Sana tavsiyem, ne olursa olsun gönlünün sesini dinle.
Bu arada, sana bir abi tavsiyesi
HAyatta mutlu olmak istiyorsan , iki şeyi doğru seçmelisin. Biri iş, diğeri de eş :)

---

Hocam içinizde kalması sizi üzmesin. Her şeyde vardır bir hayır. Eğitim alanında yaptığınız çalışmalar da asla küçümsenmemeli. Önemli olan insana yatırım yapmaktır. Bu ister ilkokulda ister ortaokulda ister lisede ister üniversitede olsun. Yetiştirdiğiniz kişiler sizi değerli kılar. Bunun dışında insan neye yatırım yaparsa yapsın bu kadar değerli değildir. Belki bilime adamalıydım kendimi diye düşünüyorsunuz. Bilimle her an ilgilenebilirsiniz. Fakat insanlara güneş gibi doğmak onları aydınlatmak onları eğitmek, onlara öğretmek ve yol göstermek en kıymetlisi.

ben de bu ikilemde kalmıştım. matematik alanında kariyer yapmak mı yoksa o alanda çalışma ihtimalim çok düşük olsa da mühendislik okumak mı?
düşündüm taşındım sürekli bir öğrencilik disiplininin bana uymadığına karar verdim. Kimse hepimiz hayat boyu öğrenciyiz demesinin lütfen, müfredatı belirlemekten siz ediyorum. velhasıl bi işi amatörce yapmanın rahatlığı profesyonelce yapmanın stresine galip geldi. mühendislik okudum matematikten hoşuma giden dersleri aldım o kadar.

şimdi senin yazdıklarını okuyunca durumunun farklı olduğunu görüyorum. anladığım kadarıyla sen bu disipline girecek mental altyapıya sahipsin. sıra geldi seni cesaretlendirecek örneğe,
yaşıtlarımdan bugüne kadar yakından tanıdığım en iyi matematikçi (muhtemelen bizim zamanımızın Türkiyedeki en iyisi) bilkent elektrik elektronik bölümünde eğitime başladı. ilk yılın ardından bunun doğru bi karar olmadığını düşünüp bilkent matematiğe geçiş yapıp oradan devam etti. amerikada doktora ardından da bildiğim kadarıyla su an özel bi üniversitede öğretim üyesi. hiç konuşmadım ama eminim bu seçiminden oldukça mutludur.
kısaca şunu demek istiyorum para bu kadar mesele olmamalı kendinde bu azmi görüyorsan ve seviyorsan matematik kariyerine doğru ilerlemelisin. yok benim gibi bir yapın varsa hocanızın dediği gibi hukuk oku matematikle stres at :) ama asla parayı kararlarında bu kadar belirleyici bi noktaya koyma.

Alıntı:

---

MatematikciFM'den alıntı

Bu konuda gerçekten "hassasum" öğretmenim.

---

Merhaba...

Önemli bir şeyi kaçırmışsınız Mat..FM Hocam. Hiç bu teklif reddedilir mi?.. (Bana sorsaydınız(!) hemen Jaws(!) gibi atlayın derdim.:))
Artık geçen geçmiş. Dediğiniz gibi müdür, yardımcılık v.s. bunun yanında amiyâne tâbirle fasafiso kalır.
Bir ünvanınız olacaktı, hem daha kompleks şeyler öğrenecektiniz ve hattâ yazacaktınız ve hem daha rahat olacaktınız, hem de daha çok maaşınız olacaktı. Sizin adınıza gerçekten üzüldüm. Ama hayat devam ediyor. Hayat her türlü güzeldir. Mezarda ünvânın nedir diye sormuyorlar neticede. İşin müntehası önemli... Anlatabiliyor muyum aceb?

Matematik hakkında konuşmak gerekirse:
Matematik 1 numara'dır. Dinî ilimlerden (fıkıh, hâdis, tefsir, kelâm v.b.) sonra Matematik gelir. Matematik okuyabiliyorsanız okuyunuz. Ama mezûn olabilmek için bir tıpçı kadar çok çalışmanız gerekir. Yâni bir İkitisat'ta v.b. yerde okuyanın çalıştığıyla çalışırsanız olmaz. O vakit hiç okumayınız. Yazın bir "Harita Mühendisliği" (Türkiye'de çok az sayıda var zaten) olun bir tapu kadastrocu bakın rahatınıza. Matematik okuyacaksınız sıkıntı çekeceksiniz demektir, bunu bilin.

Alıntı:

---

MatematikciFM'den alıntı

Bu konuda, sana katılmıyorum Mürşide. Eğer herkes bu zihniyetle düşünürse, ne bilim gelişir, ne Matematik gelişir, ne de Türkiye gelişir.
Akademik eğitim, meşakkatli bir iştir, kimse kariyeri sana altın tepside sunmıycak zaten, onu sen gayretinle elde edeceksin. Akademik çalışma, özveri işidir, gönül işidir, sevgi işidir. "Akademik çalışma, ömür boyu öğrenci olmak demektir." Senin gayretini, zekanı, işine verdiğin önemi gören herkes önünde sonunda , sana hakkını teslim edecektir.

---

hocam ben şunu ifade etmek istedim. ki zaten sizde daha sonraki mesajnızda benim düşüncelermi destekleyen şeyler yazmışsınz :)
sadece akademik kariyer için bir bölüm okunmaz. belirttiğninz gibi akademik kariyer olmasa bile bu meslek sizi memnun edicek bi konumdaymış zaten... hocanıza da ben öğretmen olmak için geldim demişsiniz. mesela ben coğrafya öğretmenliğni okuyorum bu fakülteyi seçerken de coğrafya öğretmenliği zevkle yapabikleceğim bi meslek olduğu için seçtim. ha ben coğrafya öğretmenliği istemiyorum ama coğrafya da akademikl kariyer efendime söyliyiym :) fiziki coğrafya ya da türkiye oğrafya sı üzerne master yapmak ünversitede kalmak istiyorum düşüncesiyle gelseydim emin olun hayal kırıklığna uğrardım. çünkü riskli bi şey hocam çalışmalk deyin çalışmak değil. en iyisi olsanız bile böle bi şansa sahip olamaya bilirsiniz. öss de şu kadar neti yap şu fakülteye girersin bunun garantisi var. ya da standart puanlar 443 erzurum coğrafya öğretmenliği gibi :) ama akademik kariyer böle bi şey değil. ben de arkadaşa bunu anlatmak istedim. coğrafya öğretmenliği düşüncesiyle buraya gelmişim akademik kariyer olursa çok güzel olur... ama olmazsa da zevkle yapabileceğim bi mesleğim var ben onur...ya bu şekilde düşündüğü bi bölüm yazmasını tavsiye ettim.

hikayeniz çok güzelmiş hocam bi kez daha gördüm ki nasipten öteye yol yokmuş... sizini nasibinizde de böle olması varmış demekki :)