şimdiki eğitimcilere açık mektup

Sevgili ve Saygılı Eğitmenlerimiz:

İlkokulda kokulu silgisi ve 24'lü pastel boya takımı olanlar vardı. Bir de önlüğü yırtık olanlar..Kırmızı çoraplı , çok havalı bir kız vardı mesela.Bütün sınıf o kızı seviyorduk.Evden ekmek arası peynir getirenlerimiz vardı.Çikolata yiyenler ve çikolatanın tadını bilmeyenler..Çöp kutusunun etrafında konuşanlar falan.Sonra bir arkadaşım vardı, epey fakirdi.Önlüğünün içine kazak giyiyordu , montu yoktu.Okuldan mont dağıttılar montu olmayanlara..Bot falan da verdiler.Bütün sınıfın önünde adları okundu , botları ve montları aldılar. Çocuktuk anlamıyorduk. Bu işte bir kötülük bir çocuğun onurunun çiğnenmesi vardı. Evet eğitimci olmalarına rağmen o günlerde bizim öğretmenlerimiz bunu düşünememişti.

İyi eğitimler dilerim.
SAYGILARIMLA

Bizim beslenme saatlerimiz günlere göre ayrılmıştı..Perşembe günü "Tatlı Türü" hiç unutmam,her Perşembe eziyetti götürecek bir tatlı bulmak..O kadar fakirdik ki ekmeğe reçel sürüp götüremiyordum bile..Bir de fukara çocuğun evden getirilen pastalara,keklere bakıp imrenmesi..Ama ben hiç şikayetçi değilim,bolluk bereketten hayır gelmez..İnsan zora düştükçe insaniyetini koruyabiliyor..